Yarım Asırlık Terzi Mesaisi

Bu haber 187 kez okunmuştur.

BEĞENDİM

Günümüz modern toplumunda mesleğini memnuniyet ile yapan ve uzun süreler devam ettiren kişiler bulmak oldukça zor. 1969 yılından bu yana terzilik mesleğini devam ettiren, Rıza Yanmaz Kurtuluş Caddesi’nde ki atölyesinde mesleğini ilk günkü aşk ile yapıyor.

60lı ve 70li yıllarda köylerle kent arasındaki mesafe daha belirginken, 1969 yılında Altınözü ‘nün Kazancık köyünden Antakya’ya gelerek mesleğe başlayan Terzi Rıza Yanmaz, terziliğe Saray Caddesi’nde İsmet Uğur Okay’ın yanında başlamış.

KEL AYNAK KUŞU GİBİ KALDIK

1980 yılına kadar çıraklık ve kalfalık yaptığını söyleyen Yanmaz: “İsmet Uğur Okay’ın yanında 10 sene çalıştım ve mesleği daha iyi öğrendim. Askere gidip geldikten sonra, kendi dükkanımı açtım. 40 senedir de kendi terzi atölyemi işletiyorum. Yani mesleği yapalı 50 sene oldu. Meslek bizim zamanımızda çok daha iyiydi, mesleğe rağbet vardı. Çoğu kişi çocuğunu çırak olarak yanımıza verirdi. Şuan tamamen bitti sayılır. Tabiri caizse, artık kel aynak kuşu gibi bizler kaldık. Biz de bittikten sonra Antakya’da meslek yok olacak gibi görünüyor.” ifadelerini kullandı.

TERZİLİK TEKAMÜL ENSTİTÜSÜ

Eskiden ustaların çırak yetiştirirken “biçki” denilen kesim işlerini yeterince iyi öğretemediklerini vurgulayan Terzi Rıza Usta, “Terzilikte biçki işleri çok önemlidir, pantolon kesimi, ceket kesimi, gömlek kesimi gibi işleri burada iyi öğretemezlerdi. Biz İstanbul Terzilik Tekamül Enstitüsü’ne gittik ve ben de orada 4 ay biçki kursu gördüm. 1978 yılında oradan diplomamı aldım. Biçkiyi İstanbul’da öğrendim. Orada terzilik üzerine hocalar var, kağıtlar üzerinde, kumaşlar üzerinde provalar yaptırarak biçkiyi bize öğrettiler. Şuan böyle bir eğitim yeri de yok çünkü meslek bitti sayılır.” şeklinde konuştu.

HERKES AYNI GİYİNİYOR

Artık eskisi gibi ceket, pantolon, cepken dikimi yapmadığını belirten Terzi Rıza Usta, “Günümüzde daha çok tamirat, tadilat, paça kısaltma vb. işleri yapıyorum. Özel dikim isteyen kişiler binde bir geliyor, çok azaldı. Onlar da yaşlı kişiler, nadir gelip istiyorlar. Artık herkes aynı çeşit, kalıp gibi giyiniyor. Terziye gidip özel zevkine göre dikim ürün istemiyorlar. Çünkü özel diktirmek biraz pahalıya mal oluyor. Benim içinde artık ceket dikmek de zor oluyor, çünkü emeği çok hep göz nuru gözümüz de kaldırmaz oldu. Onun için ufak tefek tamirat işleriyle uğraşıyorum.” ifadelerini kullandı. Enes Okçu